woensdag 29 februari 2012

Het eiland onder de zee

Afgelopen week las ik ‘Het eiland onder zee’ van Isabel Allende. Lees hieronder wat ik er van vond.

Het eiland onder de zee is het verhaal van Zarit‚, een Caribische vrouw in de achttiende eeuw, die op haar negende als slavin wordt verkocht aan de Fransman Toulouse Valmorain, de eigenaar van een van de grootste suikerplantages in Haiti. Ze werkt voor zijn twee echtgenotes, verzorgt zijn zoontje en wordt zijn concubine.

Als de slaven in opstand komen tegen hun onderdrukkers, kan Zarit‚ zich ontdoen van het juk van haar meester, maar omwille van zijn kinderen helpt ze Valmorain het eiland te ontvluchten. Ze doen eerst het levendige Havana aan, om zich vervolgens in het opbloeiende New Orleans te vestigen. Daar zal Zarit‚ de liefde vinden en de weg vrijmaken voor het geluk waarnaar ze zo lang heeft verlangd.

Wat een heftig boek! Buiten wat geschiedenislessen op de middelbare school heb ik eigenlijk nooit veel gelezen ( en geweten ) over slavernij. Isabel Allende schrijft met enige afstand over de gebeurtenissen in die tijd, op Haiti maar ook in New Orleans, maar dat maakt het niet minder gruwelijk. Verschrikkelijk hoe mensen elkaar behandelden en over elkaar dachten.

Er waren delen in het boek dat ik wel wat moeite had doorlezen. Dit kwam o.a. door verhaallijnen over andere personages dan de hoofdpersonen. Maar tijdens de verhaallijn van de hoofdpersonen kon ik niet stoppen met lezen. Je blijft hopen dat alles goed met hen komt.

Het eiland onder de zee is een aanrader voor iedereen die graag historische romans leest.  

vrijdag 24 februari 2012

Het is weer tijd voor wat mooie foto's, deze keer van de aller schattigste hondjes die ik ooit heb gezien! Ik zou ze allemaal wel willen hebben.






p.s. in eerste instantie ben ik deze blog begonnen voor school. Al een paar weekjes ben ik klaar met die opdracht maar ik ben door blijven bloggen omdat ik het leuk vind. Vanuit school moest mijn blog gekoppeld zijn aan een thema ( boeken in mijn geval ) maar nu is het helemaal mijn eigen blog dus mijn blog zal niet alleen maar over boeken gaan.

woensdag 15 februari 2012

De laatste nacht in Twisted River

Vorige week las ik De laatste nacht in Twisted River van John Irving.

Beschrijving:
In de kookruimte van een houthakkerskamp in het noorden van New Hampshire ziet een angstige jongen de vriendin van de plaatselijke politieman aan voor een beer. De gevolgen zijn desastreus en de jongen en zijn vader slaan op de vlucht. Hun omzwervingen brengen hen van Boston naar Vermont en Toronto, continu op de hielen gezeten door de onverbiddelijke politieman. Hun enige beschermer is een vrijheidsgezinde houthakker met wie ze vriendschap sluiten.

Een paar jaar geleden probeerde ik mijn eerste John Irving te lezen; De beren los. Zijn eerste roman. Ik kon er niet doorheen komen en heb het boek halverwege weggelegd. Sindsdien heb ik me nooit meer aan een boek van John Irving gewacht. Tot vorige week dus. Het verhaal van deze roman sprak me aan en ik had eigenlijk niet veel anders te lezen. Gelukkig maar want ik vond dit een heel goed boek!

Het verhaal beslaat 5 decennia, waarin je het leven en de vlucht van de vader en zoon volgt. De personages in het boek maken het zo bijzonder. Je leert ze door en door kennen en leeft met ze mee. Hierdoor word je helemaal in het verhaal gezogen.

Dit is geen boek dat je even snel uitleest. Het is sowieso een dikke pil maar buiten dat moet je echt je aandacht bij het boek houden. Er komen veel namen in het boek voor en wanneer je even niet oplet vergeet je wie wie is. Het boek bevat sowieso veel details waardoor sommige delen wat langdradig waren.

Als je geen geduldige lezer bent is dit boek niks voor jou. Maar als je houdt van een boeiend verhaal met veel interessante personages en details moet je deze zeker lezen. 

zaterdag 11 februari 2012

To read lijstje

Ik heb het op mijn blog al vaker gehad over mijn to-read lijstje. Het leek me leuk om deze eens een keer te posten hier. Aanvullingen zijn van harte welkom!

Madeleine Wickman – Het zwemfeestje
Franca Treur - Dorsvloer vol confetti
Lex Lesgever – Nooit verleden tijd
Fabio Geda – In de zee zijn krokodillen
Isabel Allende – Het eiland onder de zee
Arthur Japin – Een schitterend gebrek
Alison Pick – Donderdagskind
Tana French – De laatste afspraak
Richard Russo – Brug der Zuchten
Richard Russo – Schadevolle jaren
Steve Toltz
- Een fractie van het geheel
Jaume Cabre - De stemmen van de Pamano
Haruki Murakami - Norwegian Wood
Maron Isa – Verboden verleden
Dave Eggers – Wat is de wat
Isabel Allende - Het negende schrift van Maya
John Boyne - Witte veer

Nicci Gerrard - Nooit vergeten
Jo Nesbo – Vleermuisman
Jo Nesbo – Dodelijk patroon
Jo Nesbo – Headhunters
Jo Nesbo – De schim
Lawrence Hill – Het negerboek
Elle van Rijn – De dag waarop ik Johannes Klein doorreed
Tom Rob Smith – Kolyma
Julian Barnes - Alsof het voorbij is
Rebecca Makkai – De lener
Jussi Adler-Olsen – Dossier 64
Jussi Adler-Olsen – Noodkreet in de fles
Jussi Adler-Olsen – De fazantenmoordenaars
Alan Bradley – Het stroeve touw
David Nicholls – De eerste dag
Pierre Szalowski – Vissen veranderen bij kou van zwemrichting
Alicia LaPlante – Hersenspinsels
Knof – Saladedagen
Amor Towles – Een kwestie van hoffelijkheid
Emma Henderson – Grace Williams spreekt zich uit
Stephen Chbosky - De belevenissen van een muurbloem
Sidney Vollmer – Alles ruikt naar chocolade
Saskia Noort – Koorts
Amanda Hodgkinson – Britannia Road 22
Natasha Solomons – De roman in de viool
Paulien Cornelisse – En dan nog iets 

woensdag 8 februari 2012

De mooiste...

Historische romans. Ik lees heel graag historische romans. Vooral verhalen die zich afspelen in de 20ste eeuw. Mijn voorkeur gaat ook uit naar boeken die zich niet in Nederland afspelen. Ik vind het juist interessant om te lezen over andere landen. In geschiedenislessen op de middelbare school heb je de 20ste in Nederland vaak al behandelt en door te lezen over andere landen leer je daar ook weer van.

Hier een top 4 van mijn favoriete historische romans ( in willekeurige volgorde ):


Het Winterpaleis
De 16-jarige Georgy Jachmenev redt in 1916 het leven van een neef van de tsaar door in de baan van de voor hem bestemde kogel te springen. Hij wordt als held behandeld en wordt de persoonlijke lijfwacht van de zoon van de tsaar, Alexei Romanov. Als oude man kijkt Georgy terug op zijn leven, op het moment dat zijn vrouw dodelijk ziek is en spoedig zal sterven. Hij beschrijft het leven aan het Russische hof, de ineenstorting van het autocratische regime, zijn ontmoetingen met de keizerlijke familie en anderen waaronder Raspoetin, zijn liefde voor prinses Anastasia, zijn vlucht naar Parijs en verhuizing naar Londen en zijn huwelijk met de eveneens Russische Zoya.

Dagboek van een Geisha
Arthur Golden vertelt in dit aangrijpende liefdesverhaal over het leven van Sayuri, een van Japans meest gevierde geisha's. Het verhaal begint in 1929, in een vissersdorpje, op het moment dat Sayuri's leven een dramatische wending neemt. Haar moeder is ziek, haar vader oud en versleten. Door een bizar ongeluk trekt ze de aandacht van de rijkste man van het dorp, die haar vader weet over te halen zijn acht jaar oude dochter aan een geishahuis in Kyoto te verkopen.

In het decadente hart van Kyoto maakt Sayuri zich de vaardigheden van een geisha eigen. Achter een façade van luxe wordt zij met harde hand opgeleid in de kunst van het verlokken en vermaken van machtige mannen.



Winter in Madrid
Het Spanje van 1940 is verscheurd: de burgeroorlog van 1936-1939 heeft een berooid land achtergelaten, de overwinning van Franco's fascisten en monarchisten vormt de inleiding tot bloedige vervolgingen van hun communistische en republikeinse tegenstanders, en Hitler probeert Franco over te halen aan zijn zijde deel te nemen aan de Tweede Wereldoorlog. In die context wordt Harry Brett vanuit Londen naar Madrid gestuurd om zijn voormalige vriend Sandy Forsyth te bespioneren: er bestaat gerede kans dat Forsyth op een goudmijn is gestuit die de Spaanse oorlogsreserves kunnen gaan spekken. Maar in Madrid ontmoet Harry nog meer oude bekenden, zoals Forsyths vrouw Barbara Clare, die bezig is met een levensgevaarlijk plan om een communistische vriend van haar uit een gevangenenkamp te bevrijden.
Parijs, 1937. Andras Lévi, een Hongaars-joodse architectuurstudent, arriveert met één koffer, een studiebeurs en een mysterieuze brief die hij heeft beloofd af te leveren bij een onbekende vrouw. Rond dezelfde tijd gaat zijn oudere broer geneeskunde studeren in Italië en sluit zijn jongste broer zich aan bij een theatergezelschap. Hoopvol beginnen zij aan hun nieuwe levens. Maar de tijden zijn aan het veranderen. De naderende oorlog maakt het voor de broers steeds moeilijker om een normaal leven te leiden. Julie Orringer neemt de lezer mee naar het Hongaarse dorpje Konyár, naar de opera van Boedapest, naar het artiestenleven van Parijs en uiteindelijk naar de keiharde overlevingsstrijd in de werkkampen.

De schaduw van de wind
In het oude centrum van Barcelona ligt het Kerkhof der Vergeten Boeken. Hoofdpersoon Daniel Sempere wordt door zijn vader, weduwnaar en boekhandelaar, meegenomen naar deze geheimzinnige, verborgen wereld van verhalen.
Vanaf dat moment neemt Daniels leven een wending die hij niet had kunnen voorzien. Hij mag een boek uitzoeken en kiest De schaduw van de wind, geschreven door een zekere Julián Carax. Het boek laat hem niet meer los, ook al schudt de wereld tijdens het grauwe Franco-regime om hem heen op zijn grondvesten. Hij wil alles weten over het boek en de schrijver. En merkwaardigerwijs lijken alle mensen die hij ontmoet, ook de vrouwen op wie hij verliefd wordt, deel uit te maken van het grote spel waarvan het boek het middelpunt vormt.

maandag 6 februari 2012

De gele ogen van de krokodillen

In De gele ogen van de krokodillen draait het om een Franse familie in Parijs. De belangrijkste hoofdpersoon is Joséphine. Een onzekere vrouw van begin 40 en moeder van 2 dochters. Haar man heeft haar net verlaten en ze heeft moeite met de touwtjes aan elkaar knopen. De tegenstelling met haar oudere zus kan niet groter zijn; Iris is zelfverzekerd, mooi en getrouwd met een rijke man. Het nietsdoen heeft ze tot een kunst verheven.

Ook de rest van de familie komt voorbij in het boek. Zo is er moeder Henriette, zij heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze Josephine een mislukking vindt en haar huidige man Marcel heeft ze flink onder de plak. Maar Marcel heeft al jaren een minnares en denkt erover zijn vrouw te verlaten voor haar.

Wanneer Iris zich steeds meer begint te vervelen en het idee krijgt dat haar man haar niet meer interessant vindt komt ze met een plan. Ze vraagt Joséphine een boek te schrijven dat uitgebracht zal worden onder de naam van Iris. Joséphine gaat akkoord omdat ze het geld goed kan gebruiken.

De gele ogen van de krokodillen is een dikke pil en er zijn meerdere verhaallijnen. Dit maakt ook dat het boek niet snel verveelt. De verhaallijn gaat van het ene familielid naar het andere. Op Joséphine na bestaat de familie uit behoorlijk wat onsympathieke personen en ik moet zeggen dat dat mij op een gegeven moment een beetje begon te storen. Maar het verhaal van Joséphine bleef me boeien; zij maakt gedurende het boek een groei door en wordt een steeds sterkere vrouw.

Wat ik interessant vind aan dit boek is dat het het eerste deel is van een trilogie. Het tweede deel is ondertussen ook vertaald vanuit het Frans en heet De trage wals van de schildpadden. Ik ken weinig romans in serievorm, meestal zijn boekenseries thrillers, chick-lits of Young aldult boeken. Ik ben benieuwd naar het volgende deel van deze serie vooral omdat ik graag wil weten hoe het verder gaat met Joséphine.

Hieronder kun je de boekentrailer van De gele ogen van de krokodillen:





zaterdag 4 februari 2012

Extreem luid en ongelooflijk dichtbij

Op mijn to-read lijstje staan genoeg boeken die ik nog wil lezen maar buiten dit lijstje zijn er ook een hoop boeken die ik wil herlezen. Maar omdat er iedere maand weer zoveel nieuwe boeken uitkomen die ik ook wil lezen heb ik hier bijna nooit de tijd voor.

Afgelopen week heb ik toch eindelijk de tijd gevonden om een van mijn favoriete boeken opnieuw te lezen. het laatste boek van januari had ik net uit en ik had geen zin om weer met een nieuw boek te beginnen. Oftewel; een perfect moment om weer eens een boek te herlezen. Mijn keus viel op Extreem luid en ongelooflijk dichtbij van Jonathan Safran Foer. Dit boek heb ik begin 2011 voor het eerst gelezen en ik  toen ben helemaal verliefd geworden op de hoofdpersoon van het boek; Oskar Schell.
De meeste boekenliefhebbers hebben dit boek waarschijnlijk allang gelezen maar voor degene die het nog niet kennen, een korte beschrijving:

Oskar Schell is uitvinder, sieradenontwerper, amateur-entomoloog, francofiel, slagwerker, verwoed schrijver van fanmail, pacifist, archeoloog van Central Park, romanticus, Groot Ontdekkingsreiziger, juwelier, acteur (Yorick in de schoolvoorstelling van Hamlet), inconsequent veganist, verzamelaar van: zeldzame munten, vlinders die een natuurlijke dood zijn gestorven, Beatles-spullen, miniatuurcactussen en halfedelstenen. Hij is negen jaar.
Oskar heeft zijn vader verloren bij de aanslagen op het WTC in New York. In zijn vaders kledingkast vindt Oskar een vaas, en wanneer hij die per ongeluk laat vallen ontdekt hij een vreemd uitziende sleutel. Dan begint voor de jonge Oskar een zoektocht die hem door heel New York zal voeren, in een poging betekenis te geven aan de zinloze dood van zijn vader.

Soms kan een boek heel erg tegenvallen wanneer je het opnieuw leest; ‘waarom heb ik dit ooit een mooi boek gevonden?’. Maar het kan ook dat het de tweede keer alleen maar mooier is omdat je zinnen leest waar je de vorige keer over heen gelezen hebt of andere nieuwe dingen ontdekt. Bij Extreem luid en ongelooflijk dichtbij was gelukkig het tweede het geval. Nog steeds ben ik verliefd op Oskar; hij laat me lachen maar ook ( heel hard ) huilen.

Het Nieuw Israëlitisch Weekblad verwoordt in een recensie perfect waarom mensen dit boek moeten lezen:

‘Foer vertelt een verhaal dat verteld moet worden en dat we allemaal moeten lezen, omdat we armere mensen zijn als we het niet deden’.





vrijdag 3 februari 2012

Britannia Road 22

In de laatste nieuwsbrief van Orlando Uitgevers las ik over een boek dat ik meteen aan mijn to-read lijstje toegevoegd heb: Britannia Road 22 van Amanda Hodgkinson

Beschrijving
De Poolse Silvana en haar man Janusz worden door de oorlog van elkaar gescheiden: hij moet in dienst en zij probeert vergeefs naar haar familie terug te keren. Zes jaar lang overleeft zij met haar zoontje onder erbarmelijke omstandigheden in de bossen.
Uiteindelijk wordt het gezin in 1946 in Engeland herenigd. In hun nieuwe huis aan Britannia Road 22 proberen ze een nieuw bestaan op te bouwen, maar zowel Silvana als Janusz worden achtervolgd door geheimen uit hun verleden die ze voor elkaar verborgen proberen te houden.

Ik lees graag over de Tweede Wereldoorlog en dit lijkt me een heel boek mooi. Het boek wordt aangeraden voor liefhebbers van Donderdagskind van Alison Pick, een boek dat ik al heel lang op mijn lijstje heb staan maar helaas nog steeds niet heb kunnen lezen. Tot 15 mei is het boek trouwens te koop voor 15,- euro! Daarna wordt ‘ie duurder; 19,95,-euro.

Hieronder kun je de boektrailer bekijken van Britannia Road 22:






donderdag 2 februari 2012

Voor ik ga slapen

Christine wordt s ochtends wakker in een vreemd bed, in een vreemd huis, naast een man die ze niet kent. Ze herinnert zich niets van wat er die nacht is gebeurd en besluit snel haar kleren aan te trekken en naar huis te gaan. Maar dan ziet ze zichzelf in de spiegel. Christine herkent zichzelf niet: ze is veel ouder dan ze dacht. De man vertelt haar dat hij Ben heet en dat ze al tweeëntwintig jaar getrouwd zijn. Dat ze in haar eigen huis is. En dat haar geheugen jaren geleden is aangetast door een ernstig ongeluk. Elke nacht als Christine gaat slapen worden haar herinneringen gewist. Elke ochtend opnieuw moet iemand haar vertellen wie ze is.

Het laatste boek dat ik in januari las was Voor ik ga slapen van S.J. Watson, een literaire triller. Hoofdpersoon in het boek is Christine, die een ongeluk heeft gehad waardoor ze leidt aan geheugenverlies. Ze kan zich niks meer herinneren van het grootste deel van haar leven.

Naarmate je vordert in het boek wordt de spanning steeds meer voelbaar; af en toe komen er herinneringen in Christine boven waarnaar ze merkt dat haar man vaak tegen haar liegt. Doet hij dit om haar te beschermen tegen de waarheid? Of zit er meer achter? Uiteindelijk komt de spanning tot een hoogtepunt in het laatste hoofdstuk met een bizarre plotwending.

Voor ik ga slapen is een boek dat lekker makkelijke wegleest. Wanneer je echt op zoek bent naar een superspannend boek is het geen aanrader, de spanning bouwt zich heel langzaam op. Maar ben je op zoek naar wat meer dan alleen een thriller met een spectaculair plot dan is het een aanrader, ik zou het boek omschrijven als een psychologische thriller. Ben je fan van Nicci French dan is dit boek een aanrader! 

woensdag 1 februari 2012

Januari

De eerste maand van het jaar is weer voorbij. Mijn voornemen voor dit jaar was 100 boeken lezen. Dit betekent dat ik iedere maand ongeveer 8 a 9 boeken moet lezen. Deze maand heb ik dit gelukkig ruim gehaald met 12 gelezen boeken!  Het scheelde natuurlijk dat het de eerste week van januari nog vakantie was en dat ik veel vrije dagjes heb gehad de afgelopen maand. Hopelijk lukt het me de komende maanden ook om zoveel te lezen.



De volgende boeken heb ik afgelopen maand gelezen:

  • Jane Casey – Brandbaar
  • SJ. Watson – Voor ik ga slapen
  • Jussi Adler-Olsen – De vrouw in de kooi
Mijn favoriet uit dit januari lijstje is De boekendief van Markus Zusak.